Comezou maio, o mes en que celebramos o Día da Nai, o Día Internacional dos Traballadores, os maios, as festas da Ascensión, o Día das Letras Galegas… Teremos 31 días para gozar do mes primaveral por excelencia, sempre que a meteoroloxía nolo permita! E se chove, collemos o paraugas, e listo!

O refraneiro galego dedicado a este mes é moi amplo e variado, facendo referencia ao tempo, aos cultivos, ás flores, ás tradicións… De todos estes ditos podemos tirar algún consello ou ensinanza. Aquí deixamos unha selección:

• Maio atreboado, ano temperado.
• Maio longo, maio pardo, ano farto.
• Maio, maión, moitas flores e trebón.
• Maio me molla, maio me enxuga, maio me bota á sepultura.
• Maio me molla, maio me seca, maio me dá unha sacudida de fame, non de fartura.
• Maio pardo carga bois e carro.
• Maio pardo, sinal de bo ano.
• Maio ventoso, ano fermoso.
• Maio ventoso, para o labrego fermoso e para o mariñeiro, penoso.
• A landra que non se ve en maio, non se ve en todo o ano.
• A ovella do pobre no maio morre.
• A sardiña no maio que a parta un raio.
• Auga de maio, crece o pelo un palmo.
• Auga en maio detrás do arado.
• Auga en maio, pan todo o ano.
• Chuvia en maio, a mexadiña dun gato.
• Detrás de maio vén san Xoán.
• Días de maio, días de desventura: aínda non amañece e xa é noite escura.
• Días de maio tan longo sodes, que morro de fame e morro de amores.
• En maio aínda a vella queima o tallo.
• En maio aínda bebe o boi no prado.
• En maio calquera besta é cabalo.
• En maio aínda a vella quenta o saio.

Sobre o tempo, lembrade o dito: se chove na Ascensión, corenta días de choiva son, un si e un non.

A sabedoría popular nunca falla, tomemos nota dos consellos!